Ακούστε μια μικρή ιστορία.
Επιστρέφοντας το καλοκαίρι από το κάμπινγκ ΚΑΛΑΜΙ και ενώ βρισκόμουν στην ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ πρίν την Βέροια περνούσα την τελευταία μεγάλη γέφυρα με ταχύτητα 90-100 χλμ, κατηφόρα και με ανοικτή δεξιά στροφή. Όταν πέρασα την τελευταία σχάρα της γέφυρας ακούγεται ένας μεταλλικός θόρυβος βλέπω στον καθρέπτη τη σχάρα να χοροπηδάει και σκάει το πίσω αριστερό λάστιχο του τροχόσπιτου. Αμέσως αισθάνομαι το τροχόσπιτο να με τραβάει αριστερά και στην προσπάθεια μου να φρενάρω βλέπω στον καθρέπτη να με τραβάει περισσότερο και να κινδυνεύει να μου γυρίσει και το αυτοκίνητο. Αφήνω το φρένο και αφήνω το αυτοκίνητο να τραβήξει το τροχόσπιτο μέχρι να ευθυγραμμιστούν τα δύο. Ξαναπατάω και αφήνω διαδοχικά τα φρένα χωρίς να αφήσω το τροχόσπιτο να μου διπλώσει. Βλέποντας να καπνίζει το σκασμένο λάστιχο το παίρνω απόφαση ότι θα το διαλύσω και συνεχίζω σταδιακά και διακεκομμένα το φρενάρισμα μέχρι να σταματήσω εντελώς στην άκρη του δρόμου και στην βοηθητική λωρίδα μετά από περίπου 250 μέτρα.
Όταν σταμάτησα βγάζω από το αυτοκίνητο το προειδοποιητικό τρίγωνο (1η φορά μετά από 8 χρόνια του αυτοκινήτου) και διαπιστώνω ότι δεν μπορούσε να κουμπώσει το τρίγωνο γιατί το ένα από τα 3 μέρη του τριγώνου στην άρθρωση βάλανε το περτσίνι ανάποδα με αποτέλεσμα η μία φωσφορούχα πλευρά του τριγώνου να είναι ανάποδα και να μην μπορεί να κουμπώσει το τρίγωνο. ( Καλά να πάθω σκέφτομαι που δεν το έλεγξα). Το σπάω στο περτσίνι παίρνω ένα σύρμα από το τροχόσπιτο το σταθεροποιώ στην θέση του περτσινιού, βάζω πλέον το κούμπωμα στην 3η γωνία του τριγώνου και επιτέλους είμαι σωστός μετά από 10 λεπτά που άρχισε να σουρουπώνει και ρίχνω και ένα βρίσιμο στην FORD για το δώρο που μου έκανε.
Βλέπω το μπουλονόκλειδο του αυτοκινήτου με βραχίονα 13 εκατοστά να μην ταιριάζει και μου σηκώνεται η τρίχα. Αλλά χαμογελάω γιατί εγώ ο προνοητικός είχα βάλει στο τροχόσπιτο ένα μπουλονόκλειδο σε σχήμα σταυρού παλαιού τύπου και όλο χαρά πηγαίνω και το φέρνω. Δοκιμάζω την μία μετά την άλλη τις 4 άκρες του σταυρού και διαπιστώνω ότι καμία δεν ταιριάζει στο κεφάλι της βίδας (ήταν Νο 24). Τι κάνουμε τώρα::::::::::::
Δοκιμάζω το κλειδί των ποδαρικών και πραγματικά ταιριάζει. ΖΗΤΩ.
Ξεκινάω να ξεβιδώσω τις βίδες και με πιάνουν τα νεύρα καθώς δεν κινούνται καθόλου. Χρησιμοποιώ και τη γυναίκα μου να πατάει στο κλειδί και να κοντράρω εγώ το κλειδί μήπως και ξεβιδώσουν αλλά μάταια (δεν είχε φάει). Αφού θυμήθηκα, ότι βρισιές ήξερα καταφέρνω να ξεβιδώσω την μία βίδα. Επιβεβαιώνω ότι η οδική μου βοήθεια δεν καλύπτει το τροχόσπιτο (ELPA) και συνεχίζω. Παίρνω τηλέφωνο Θεσσαλονίκη να έρθει κάποιος φίλος για βοήθεια και εκείνη την ώρα εμφανίζεται ένα αυτοκίνητο της ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ και τους τα λέω για την σχάρα της γέφυρας τους, για τα 18 ευρώ (3 διόδια Χ 6ευρω) του πηγαιμού και άλλα τόσα της επιστροφής που τους πλήρωσα. Ευγενέστατα και καλοπροαίρετα βγάζουν ένα κλειδί με πτυσσόμενο βραχίονα, βοηθούν να αλλάξω το λάστιχο και δεν συμφωνούν να τους δείξω την σχάρα της γέφυρας τους, λέγοντας μου ότι πρέπει να φύγω από τον δρόμο και θα το δουν αυτοί το πρόβλημα.
Πιο κάτω στο χωριό Κουλούρα συμπληρώνω τον αέρα στο λάστιχο που τοποθέτησα (είχα να το ελέγξω περίπου χρόνο) και με ταχύτητα 60-80 χλμ πηγαίνω Θεσσαλονίκη.
ΣΥΜΦΟΡΟΥΜΙΤΕΣ, ΒΡΕΙΤΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ (ΜΟΥ ΣΟΥ ΤΟΥ);;;;;;
ΥΓ. ΣΚΕΦΤΕΊΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΕ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΩΡΑ. ΘΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.
Επιστρέφοντας το καλοκαίρι από το κάμπινγκ ΚΑΛΑΜΙ και ενώ βρισκόμουν στην ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ πρίν την Βέροια περνούσα την τελευταία μεγάλη γέφυρα με ταχύτητα 90-100 χλμ, κατηφόρα και με ανοικτή δεξιά στροφή. Όταν πέρασα την τελευταία σχάρα της γέφυρας ακούγεται ένας μεταλλικός θόρυβος βλέπω στον καθρέπτη τη σχάρα να χοροπηδάει και σκάει το πίσω αριστερό λάστιχο του τροχόσπιτου. Αμέσως αισθάνομαι το τροχόσπιτο να με τραβάει αριστερά και στην προσπάθεια μου να φρενάρω βλέπω στον καθρέπτη να με τραβάει περισσότερο και να κινδυνεύει να μου γυρίσει και το αυτοκίνητο. Αφήνω το φρένο και αφήνω το αυτοκίνητο να τραβήξει το τροχόσπιτο μέχρι να ευθυγραμμιστούν τα δύο. Ξαναπατάω και αφήνω διαδοχικά τα φρένα χωρίς να αφήσω το τροχόσπιτο να μου διπλώσει. Βλέποντας να καπνίζει το σκασμένο λάστιχο το παίρνω απόφαση ότι θα το διαλύσω και συνεχίζω σταδιακά και διακεκομμένα το φρενάρισμα μέχρι να σταματήσω εντελώς στην άκρη του δρόμου και στην βοηθητική λωρίδα μετά από περίπου 250 μέτρα.
Όταν σταμάτησα βγάζω από το αυτοκίνητο το προειδοποιητικό τρίγωνο (1η φορά μετά από 8 χρόνια του αυτοκινήτου) και διαπιστώνω ότι δεν μπορούσε να κουμπώσει το τρίγωνο γιατί το ένα από τα 3 μέρη του τριγώνου στην άρθρωση βάλανε το περτσίνι ανάποδα με αποτέλεσμα η μία φωσφορούχα πλευρά του τριγώνου να είναι ανάποδα και να μην μπορεί να κουμπώσει το τρίγωνο. ( Καλά να πάθω σκέφτομαι που δεν το έλεγξα). Το σπάω στο περτσίνι παίρνω ένα σύρμα από το τροχόσπιτο το σταθεροποιώ στην θέση του περτσινιού, βάζω πλέον το κούμπωμα στην 3η γωνία του τριγώνου και επιτέλους είμαι σωστός μετά από 10 λεπτά που άρχισε να σουρουπώνει και ρίχνω και ένα βρίσιμο στην FORD για το δώρο που μου έκανε.
Βλέπω το μπουλονόκλειδο του αυτοκινήτου με βραχίονα 13 εκατοστά να μην ταιριάζει και μου σηκώνεται η τρίχα. Αλλά χαμογελάω γιατί εγώ ο προνοητικός είχα βάλει στο τροχόσπιτο ένα μπουλονόκλειδο σε σχήμα σταυρού παλαιού τύπου και όλο χαρά πηγαίνω και το φέρνω. Δοκιμάζω την μία μετά την άλλη τις 4 άκρες του σταυρού και διαπιστώνω ότι καμία δεν ταιριάζει στο κεφάλι της βίδας (ήταν Νο 24). Τι κάνουμε τώρα::::::::::::
Δοκιμάζω το κλειδί των ποδαρικών και πραγματικά ταιριάζει. ΖΗΤΩ.
Ξεκινάω να ξεβιδώσω τις βίδες και με πιάνουν τα νεύρα καθώς δεν κινούνται καθόλου. Χρησιμοποιώ και τη γυναίκα μου να πατάει στο κλειδί και να κοντράρω εγώ το κλειδί μήπως και ξεβιδώσουν αλλά μάταια (δεν είχε φάει). Αφού θυμήθηκα, ότι βρισιές ήξερα καταφέρνω να ξεβιδώσω την μία βίδα. Επιβεβαιώνω ότι η οδική μου βοήθεια δεν καλύπτει το τροχόσπιτο (ELPA) και συνεχίζω. Παίρνω τηλέφωνο Θεσσαλονίκη να έρθει κάποιος φίλος για βοήθεια και εκείνη την ώρα εμφανίζεται ένα αυτοκίνητο της ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ και τους τα λέω για την σχάρα της γέφυρας τους, για τα 18 ευρώ (3 διόδια Χ 6ευρω) του πηγαιμού και άλλα τόσα της επιστροφής που τους πλήρωσα. Ευγενέστατα και καλοπροαίρετα βγάζουν ένα κλειδί με πτυσσόμενο βραχίονα, βοηθούν να αλλάξω το λάστιχο και δεν συμφωνούν να τους δείξω την σχάρα της γέφυρας τους, λέγοντας μου ότι πρέπει να φύγω από τον δρόμο και θα το δουν αυτοί το πρόβλημα.
Πιο κάτω στο χωριό Κουλούρα συμπληρώνω τον αέρα στο λάστιχο που τοποθέτησα (είχα να το ελέγξω περίπου χρόνο) και με ταχύτητα 60-80 χλμ πηγαίνω Θεσσαλονίκη.
ΣΥΜΦΟΡΟΥΜΙΤΕΣ, ΒΡΕΙΤΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ (ΜΟΥ ΣΟΥ ΤΟΥ);;;;;;
ΥΓ. ΣΚΕΦΤΕΊΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΕ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΩΡΑ. ΘΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.